Llegar a Argentina!
Door: Stephan
Blijf op de hoogte en volg Stephan
07 Januari 2014 | Argentinië, Buenos Aires
Hola vrienden en familie,
Dus, waar ga ik beginnen... Laat ik maar gewoon in chronologische volgorde vertellen hoe het tot dusver is. Zondag (gisteren) ben ik na een lange reis veilig aangekomen bij mijn gastgezin in Buenos Aires. Toen ik aan kwam, wilde Isabel (de vrouw des huizes) net vertrekken. Gelukkig had ze nog wel tijd voor een snelle rondleiding door het huis, maar daarna vertrok ze. En daar zat ik dan, in mijn eentje in een van de grootste steden van Zuid-Amerika, waar ik nog niemand ken. Na mezelf even opgefrist te hebben, besloot ik de buurt maar eens te gaan ontdekken. Al vrij snel ontdekte ik een groot park waar mensen aan het dansen waren en muziek aan het maken waren. Na wat rond te hebben gelopen ontdekte ik dat aan dat park ook de begraafplaats van Recoleta was. Op deze begraafplaats ligt Eva Duarte (beter bekend als Evita) begraven. Evita is nog steeds bijzonder populair in Argentinië, hoewel er best vraagtekens bij gezet kunnen worden of dat terecht is. De begraafplaats, deze is iets anders dan wij in Nederland gewend zijn, in plaats van grafstenen zijn hier huisjes gebouwd waar complete families in liggen. Het ene huisje is nog groter en mooier dan het andere, mijn mond viel echt regelmatig open van wat ik zag. Behalve dat het er erg mooi uitzag, had het ook wel iets vreemds. Het is eigenlijk gewoon een dorp, alleen dan zonder levende inwoners. Na mijn wandeling besloot ik om terug te gaan naar het appartement, om seizoen 1 van Penoza af te kijken (ik was daar in het vliegtuig aan begonnen). In de avond heb ik de twee andere studenten die in hetzelfde huis verblijven ontmoet. Chris en Josh komen allebei uit de Verenigde Staten, ze zijn wel wat ouder dan ik (32 en 34), maar het klikt erg goed en behalve mijn Spaans wordt dus ook mijn Engels nog beter. Toen ik aan het denken was over deze blog betrapte ik mijzelf er soms op dat ik zinnen in het Engels aan het maken was, dat moet nog veranderen naar Spaans.
Vandaag moesten we om 9.00 voor het eerst op school zijn voor de Spaanse lessen. Ik zit in dezelfde groep als Chris, de groep wordt compleet gemaakt door een man uit Zuid-Afrika die samen is met een vrouw uit Zwitserland en twee meisjes uit Brazilië. De lessen gingen erg goed, de lerares vroeg zich af of ik haar niet voor de gek hield dat ik begon met niveau 1, maar ik merk voor mezelf dat het erg prettig is om te zorgen dat de basis echt goed is. In de middag wilden Chris en ik nog verder de stad in, Josh ging terug naar het appartement omdat hij niet zo fit was. Chris en ik besloten om naar de wijk 'la Boca' te gaan. Deze wijk staat niet bijzonder goed bekend, maar het voelde na een flinke wandeling als een warm bad. We hadden allebei het idee dat we nu pas echt in Zuid-Amerika waren, want het centrum voelt meer als een Zuid-Europese stad. We zijn als eerste naar 'la Bombonera' gegaan, het stadion van voetbalclub Boca Juniors. We hebben een leuke rondleiding door het stadion gehad om vervolgens de wijk verder te ontdekken. De wijk staat bekend om haar felgekleurde huizen, dat gedeelte van de barrio (wijk) wordt ook wel 'Caminito' genoemd. Mensen besloten de huizen te felle kleuren te geven om de barrio een beter gezicht te geven, het stond namelijk bekend vanwege de armoede en criminaliteit. In die buurt zag ik drie Argentijnse jongens voetballen, ze deden een spelletje dat ik vaak met Bertjan bij de skatebaan deed. In het voetbalstadion had ik al ontzettend veel zin gekregen om te voetballen, dus dit was een mooie kans om dat daadwerkelijk te gaan doen. Het is altijd prachtig om te zien dat sport een internationale taal is, en het maakt het nog leukere dat ik van alle drie de jongens wist te winnen! Verderop in de straat zag ik een Nederlandse vlag, dus ik werd benieuwd waarom die vlag daar hing, het bleek dat ze gewoon erg trots zijn op Maxima. Na nog wat rondgeslenterd te hebben en onze ogen uit te hebben gekeken vonden we dat het tijd werd om terug te lopen richting huis. We liepen om de wijk heen en daar was het duidelijk wel minder welvarend. Een gedeelte was onder de snelweg en daar woonden sommige gezinnen letterlijk in kartonnen dozen. Al vlug waren we terug in het centrum waar weinig te merken is van de armoede een kilometer verderop.
Al met al is mijn eerste indruk van Zuid-Amerika erg plezierig, ook al had ik niet verwacht dat er zulke armoede zou zijn in deze stad. Nu is het tijd om te gaan slapen, morgenochtend om 9 uur begint school weer en in de middag gaan we waarschijnlijk een fietstour door de stad doen. Fijne dag en ik probeer binnenkort weer wat te schrijven en er dan wat foto's bij te doen, maar internet is niet zo snel.
Liefs uit Argentina
Dus, waar ga ik beginnen... Laat ik maar gewoon in chronologische volgorde vertellen hoe het tot dusver is. Zondag (gisteren) ben ik na een lange reis veilig aangekomen bij mijn gastgezin in Buenos Aires. Toen ik aan kwam, wilde Isabel (de vrouw des huizes) net vertrekken. Gelukkig had ze nog wel tijd voor een snelle rondleiding door het huis, maar daarna vertrok ze. En daar zat ik dan, in mijn eentje in een van de grootste steden van Zuid-Amerika, waar ik nog niemand ken. Na mezelf even opgefrist te hebben, besloot ik de buurt maar eens te gaan ontdekken. Al vrij snel ontdekte ik een groot park waar mensen aan het dansen waren en muziek aan het maken waren. Na wat rond te hebben gelopen ontdekte ik dat aan dat park ook de begraafplaats van Recoleta was. Op deze begraafplaats ligt Eva Duarte (beter bekend als Evita) begraven. Evita is nog steeds bijzonder populair in Argentinië, hoewel er best vraagtekens bij gezet kunnen worden of dat terecht is. De begraafplaats, deze is iets anders dan wij in Nederland gewend zijn, in plaats van grafstenen zijn hier huisjes gebouwd waar complete families in liggen. Het ene huisje is nog groter en mooier dan het andere, mijn mond viel echt regelmatig open van wat ik zag. Behalve dat het er erg mooi uitzag, had het ook wel iets vreemds. Het is eigenlijk gewoon een dorp, alleen dan zonder levende inwoners. Na mijn wandeling besloot ik om terug te gaan naar het appartement, om seizoen 1 van Penoza af te kijken (ik was daar in het vliegtuig aan begonnen). In de avond heb ik de twee andere studenten die in hetzelfde huis verblijven ontmoet. Chris en Josh komen allebei uit de Verenigde Staten, ze zijn wel wat ouder dan ik (32 en 34), maar het klikt erg goed en behalve mijn Spaans wordt dus ook mijn Engels nog beter. Toen ik aan het denken was over deze blog betrapte ik mijzelf er soms op dat ik zinnen in het Engels aan het maken was, dat moet nog veranderen naar Spaans.
Vandaag moesten we om 9.00 voor het eerst op school zijn voor de Spaanse lessen. Ik zit in dezelfde groep als Chris, de groep wordt compleet gemaakt door een man uit Zuid-Afrika die samen is met een vrouw uit Zwitserland en twee meisjes uit Brazilië. De lessen gingen erg goed, de lerares vroeg zich af of ik haar niet voor de gek hield dat ik begon met niveau 1, maar ik merk voor mezelf dat het erg prettig is om te zorgen dat de basis echt goed is. In de middag wilden Chris en ik nog verder de stad in, Josh ging terug naar het appartement omdat hij niet zo fit was. Chris en ik besloten om naar de wijk 'la Boca' te gaan. Deze wijk staat niet bijzonder goed bekend, maar het voelde na een flinke wandeling als een warm bad. We hadden allebei het idee dat we nu pas echt in Zuid-Amerika waren, want het centrum voelt meer als een Zuid-Europese stad. We zijn als eerste naar 'la Bombonera' gegaan, het stadion van voetbalclub Boca Juniors. We hebben een leuke rondleiding door het stadion gehad om vervolgens de wijk verder te ontdekken. De wijk staat bekend om haar felgekleurde huizen, dat gedeelte van de barrio (wijk) wordt ook wel 'Caminito' genoemd. Mensen besloten de huizen te felle kleuren te geven om de barrio een beter gezicht te geven, het stond namelijk bekend vanwege de armoede en criminaliteit. In die buurt zag ik drie Argentijnse jongens voetballen, ze deden een spelletje dat ik vaak met Bertjan bij de skatebaan deed. In het voetbalstadion had ik al ontzettend veel zin gekregen om te voetballen, dus dit was een mooie kans om dat daadwerkelijk te gaan doen. Het is altijd prachtig om te zien dat sport een internationale taal is, en het maakt het nog leukere dat ik van alle drie de jongens wist te winnen! Verderop in de straat zag ik een Nederlandse vlag, dus ik werd benieuwd waarom die vlag daar hing, het bleek dat ze gewoon erg trots zijn op Maxima. Na nog wat rondgeslenterd te hebben en onze ogen uit te hebben gekeken vonden we dat het tijd werd om terug te lopen richting huis. We liepen om de wijk heen en daar was het duidelijk wel minder welvarend. Een gedeelte was onder de snelweg en daar woonden sommige gezinnen letterlijk in kartonnen dozen. Al vlug waren we terug in het centrum waar weinig te merken is van de armoede een kilometer verderop.
Al met al is mijn eerste indruk van Zuid-Amerika erg plezierig, ook al had ik niet verwacht dat er zulke armoede zou zijn in deze stad. Nu is het tijd om te gaan slapen, morgenochtend om 9 uur begint school weer en in de middag gaan we waarschijnlijk een fietstour door de stad doen. Fijne dag en ik probeer binnenkort weer wat te schrijven en er dan wat foto's bij te doen, maar internet is niet zo snel.
Liefs uit Argentina
-
07 Januari 2014 - 08:18
Koos:
Ha Stef,
Mooi verhaal en goed geschreven. Stadion Boca Juniors in jouw buurt? Voorts had ik wel verwacht dat je nivel 2 aan zou kunnen. Is de training intensief? -
07 Januari 2014 - 08:42
Marlies:
Hi broer!!
Wat super leuk om te lezen. Super fijn dat je zo'n goede klik hebt met Josh en Chris.
Blijf schrijven, want je blog is leuk om te lezen.
Xx -
07 Januari 2014 - 08:49
Bertjan:
Leuk verhaal! -
07 Januari 2014 - 08:49
Tiemen:
Hey Stephan,
Super tof wat je doet man. Ik blijf het volgen en succes. Geniet er van!
Tiemen -
07 Januari 2014 - 10:41
Marjolein :
Wauw! Gaaf om te lezen wat je allemaal meemaakt. Ga zo door!
xxx Mar -
07 Januari 2014 - 11:41
Zwany:
Leuk nu al van je te horen.het ga je goed .groetjes van ons .Zwany -
07 Januari 2014 - 15:49
Jose:
Super te lezen dat je het al meteen naar je zin hebt. Geniet ervan. Xxx -
07 Januari 2014 - 21:47
Jenny:
Hallo Stef,
Fijn dat je zo snel een uitgebreid verhaal schrijft en dat je het goed hebt.
Ik draag jouw armband.......
Liefs mama -
09 Januari 2014 - 09:54
Josanne:
Hoi Steph!
Super leuk om te lezen, ik kijk uit naar al je verhalen!
Geniet ervan en succes met je Spaanse lessen!
Josanne -
09 Januari 2014 - 23:54
Emmy:
Graag lees ik ook je reisverslag om er samen met je mams over te kunnen kletsen na het sporten. Een fantastische ervaring voor je, geniet er van!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
