Vietnam!

Ik zit nu aan een ontbijtje in Hong Kong en heb besloten om maar eens wat tijd te nemen om een blog te schrijven over mijn geweldige tijd in Vietnam.

Ik kwam een dag voor Vietnamees oudjaar aan in Ho Chi Minh City. In de stad was al te voelen dat er iets bijzonders aan de hand was. Doordat de meeste mensen vrij zijn rond de Vietnamese jaarwisseling, was de sfeer in de stad vrij ontspannen, maar ook opgewonden over wat er te gebeuren stond. Ik besloot nog niet teveel van de stad te gaan bekijken, aangezien ik de volgende dag mijn pa van het vliegveld op zou halen. Het was voor het eerst dat ik in het buitenland iemand van het vliegveld op zou halen, een leuke ervaring. Na ingecheckt te hebben in het hostel, besloten we de stad in te gaan. Na een flinke wandeling zagen we een grote groep Vietnamese mannen op straat eten, drinken en muziek maken, het was immers ondertussen oudjaarsdag. We werden gelijk uitgenodigd om bij hun te komen zitten. Het was erg gezellig, en er was geen sprake van dat we ook maar iets zouden betalen. In de avond gingen we naar de rivier om daar het vuurwerk voor de jaarwisseling te gaan bekijken. De volgende morgen gingen we weer de stad in en bezochten we het onafhankelijkheidspaleis. Een erg belangrijke plek in de geschiedenis van het communistische (of socialistische) Vietnam. Ook hebben we de Vietnamese versie van het Notre Dame en het historische postkantoor bekeken. Voordat we een dag later de nachtbus naar Nha Trang namen, hebben we ook nog het oorlogsmuseum bezocht. De oorlog wordt in het museum vanuit Vietnamees oogpunt weergegeven, maar wat hoe dan ook duidelijk wordt is dat het een vreselijke oorlog is geweest, die nog steeds slachtoffers maakt.

Na acht uur in de bus, kwamen we rond een uur of 5 in de ochtend aan in Nha Trang. Er werd ons verteld dat we pas om 1 uur in zouden kunnen checken. We besloten om dan maar de zonsopkomst op het strand te gaan kijken. Na de zonsopkomst konden we uiteraard nog steeds niet inchecken en hebben we het stadje maar even bekeken. Het was heerlijk om ’s middags even op het strand te kunnen slapen. Op zondag hebben we twee fietsen gehuurd en hebben we de omgeving verkend. Na een stranddag, hadden we weer een nachtbus, nu naar Hoi An. Deze nachtbus was minder prettig en we hebben die nacht allebei amper geslapen. Gelukkig konden we nu bij aankomst wel gelijk inchecken. Hoi An is een prachtig vissersdorpje, met veel buitenlandse invloeden qua architectuur. In de avond wordt het oude centrum nog mooier, doordat overal lampionnen branden. Hoi An staat dan ook in alle lijstjes met meest romantische bestemmingen ter wereld, ideaal om samen met je vader te zijn dus. Een stukje buiten Hoi An liggen de ‘marble mountains’, dat zijn 5 bergen die uit het niets opeens boven het, verder vlakke, landschap uitsteken. Het uitzicht vanaf de hoogste berg is prachtig, maar vooral de grotten in de bergen maakten indruk op mij.

Mijn pa was wel een beetje klaar met de lange bussen en daarom vlogen we van Hoi An (Da Nang) naar Hanoi. In Hanoi hadden we nog 2 dagen samen voordat we weer afscheid van elkaar zouden nemen. Hanoi is de hoofdstad van Vietnam en is de plek waar de overheid gevestigd is. Bij de overheidsgebouwen lopen veel gewapende bewakers rond en is het verboden om foto’s te maken. Via een groot standbeeld van Lenin kwamen we terecht bij het mausoleum van Ho Chi Minh, de nationale held. Naast het mausoleum is het presidentiele paleis, waar eigenlijk ook geen foto’s gemaakt mogen worden. Om dit te voorkomen is er een bewaker bij het paleis, maar zijn hokje staat zo’n 30 meter vanaf de beste plek om foto’s te maken. Dit zorgt ervoor dat het leuk is om te kijken wat er gebeurt. Als er mensen foto’s staan te maken bij het hek, loopt de beveiliger naar het hek toe om mensen weg te sturen. Zodra iedereen er weg is loopt hij weer terug, bij zijn hokje aangekomen kan hij weer terug om hetzelfde te doen en dit gaat zo door. Omdat het vakantie was, waren we nog niet samen naar een lokale markt geweest. De enorme markt in Hanoi was echter wel open en dus zijn we daar samen nog heen geweest.

Na afscheid genomen te hebben op zaterdagochtend, heb ik lekker een dagje niks gedaan. Op zoek naar eten kwam ik zondagmiddag bij toeval terecht in de Latern Lounge. Ik raakte in gesprek met de Nederlandse manager en vroeg of ze wat hulp kon gebruiken voor een paar weken. De volgende ochtend zou ik een tweedaagse tour gaan doen door Halong Bay en ik beloofde daarna terug te komen naar de lounge. De tour was prachtig, ook al was het de eerste dag best koud op de boot. We waren met een gezellige groep en de omgeving was echt adembenemend. De eerste dag eindigde op een eiland, waar we alleen met onze groep zouden slapen. Voor de volgende dag kon je kiezen wat je ging doen, ik koos ervoor om te gaan fietsen op Cat Ba eiland. Na het bezoek aan een grot die tijdens de oorlog als ziekenhuis gebruikt werd, volgde de heerlijke fietstocht door de heuvels van Cat Ba. Het zonnetje begon zelfs te schijnen, een heerlijke afsluiting van de tour.

Terug in Hanoi had ik ervoor gekozen om de rest van mijn visumtijd in de Lantern Lounge te gaan werken. Ik heb het daar ontzettend naar mijn zin gehad, veel leuke mensen leren kennen en na sluitingstijd uit geweest met klanten die tot sluitingstijd waren gebleven. Ook de manier waarop Vietnamezen werken was regelmatig een bijzondere ervaring. Toen mijn gids van Halong Bay, Nhung, hoorde dat ik nog wat langer in Hanoi zou blijven, nodigde ze mij uit bij haar familie thuis op het platteland. Op een zondagochtend pakte ik de bus richting haar dorpje. In de omgeving van haar huis aangekomen, stopte ik een jongen op een scooter en liet hem het adres en de naam van mijn gids haar vader zien. Hij bracht mij met wat hulp van anderen naar het goede huis. Nadat Nhung mij het dorpje had laten zien was het tijd om met haar familie te gaan eten. De maaltijd was zeer uitgebreid en erg lekker, ik heb alleen het kippenbloed overgeslagen. Na de maaltijd hebben we een tempel bezocht en zijn we bij nog meer familie op bezoek geweest. Het meest indrukwekkende was om haar overgrootmoeder van 91 te ontmoeten.

Gisteren ben ik aangekomen in Hong Kong en het is wel weer even wennen om op een totaal andere plek aangekomen. Hoewel de stad enorm is, vind ik het helemaal niet zo druk op straat en in tegenstelling tot Zuidoost-Azië zijn er nauwelijks scooters op de straat en wordt er al helemaal niet getoeterd. Ik weet nog niet precies hoe lang ik hier blijf en wat ik precies ga doen na Hong Kong, dus dat is ook voor mij nog even afwachten. Vandaag ga ik in ieder geval lekker de toerist uithangen in Hong Kong.

Liefs uit Hong Kong!