Iguazu y Floripa

Na weer een geweldige week is het tijd voor een nieuwe blog! Ik zit nu in de bus van Floripa (Florianopolis) naar Sao Paulo, dus ik heb mooi de tijd om te schrijven. Hoewel de tijd vliegt, maak ik zoveel leuke dingen mee dat vorige week al veel langer geleden lijkt. Afgelopen week heb ik de watervallen van Iguazu bezocht en heb ik genoten van de prachtige stranden van Floripa.

Na mijn eerste nacht ooit in een hostel, zou ik 's ochtends rond 8 uur opgehaald worden om naar de watervallen te gaan. Aangezien ik in Zuid-Amerika ben, kwam het busje rond kwart over 9 aanrijden. Aan het feit dat mensen altijd te laat zijn, zal ik niet zo snel wennen. Als ik hier ergens 20 minuten te laat ben, voel ik me schuldig, maar vaak ben ik dan alsnog te vroeg. In het busje leerde ik gelijk weer nieuwe mensen kennen met wie ik de hele dag op zou trekken. De Iguazu watervallen zijn onderdeel van de natuurlijke grens tussen Argentinië en Brazilië. Die dag bezochten wij de Argentijnse kant, in de ochtend deden we wandeling naar de onderkant van de watervallen. Na een wandeling van een klein uur door prachtige natuur, met bijzondere dieren, konden we merken dat we steeds dichterbij de watervallen kwamen. We konden het geweld van het water horen en dichtbij de watervallen voelt het ook wat koeler aan, wat erg prettig is. En daar waren dan de watervallen, wat verschrikkelijk prachtig! Elke paar meter die we liepen zagen de watervallen er weer anders uit. Deze plek is misschien wel het mooiste stukje van de wereld dat ik ooit gezien heb. Aan het eind van de wandeling naar beneden was de mogelijkheid om een boottocht langs de onderkant van de watervallen te doen. We werden gewaarschuwd dat we wel nat zouden worden, maar achteraf bleek het een ervaring die ik niet had willen missen. De boot ging op volle snelheid recht op de watervallen af, het voelde en leek alsof we echt de watervallen in zouden gaan. Het was een bijzonder spannende en spectaculaire ervaring. Iedereen aan boord was compleet uitgelaten door alle adrenaline die vrij kwam bij deze geweldige ervaring. Dat we nat zouden worden was niet overdreven, we waren compleet doorweekt, maar het was een welkome verkoeling.

In de middag bezochten we de bovenkant van de watervallen en nog steeds was elk uitzicht op de watervallen bijzonder. Ik denk dat iedereen die dag teveel foto's gemaakt heeft, maar foto's vallen in het niet bij het zien van de watervallen met je eigen ogen. Aan het eind van de dag bezochten we 'la garganta del diablo', devil's throat. Hier komen watervallen van meerdere kanten samen, in de vorm van een keel. Door het enorme geweld van het water kun je niet zien wat er onderaan die watervallen is, vandaar de naam die dit gedeelte heeft. Het was een geweldige dag die ik nooit zal vergeten. Ik denk dat een bezoek aan 's werelds grootste watervallen en zeker de boottocht iets is wat iedereen een keer gedaan moet hebben.

Na het bezoek aan de watervallen werd ik gedropt bij mijn hostel aan de Braziliaanse kant van de watervallen, in Foz do Iguaçu. Met mijn Zwitserse naamgenoot had ik afgesproken dat we 's avonds samen met wat mensen van zijn hostel ergens wat zouden eten. Dit werd een restaurant waar je zoveel vlees kunt eten als je wilt. In het restaurant werken ongeveer 10 obers die continue met verschillende stukken vlees aan een spies rondlopen. Ze komen elke keer naar je tafel om te vragen of je wat van het vlees wilt. Ik heb geen idee wat ik allemaal gegeten heb, maar het meeste smaakte erg goed. Zelfs kipperharten zijn erg lekker. Na het restaurant besloten we om in het andere hostel nog wat drankjes te doen. Na een gezellige avond besloot ik rond 3 uur te vragen naar een taxi om mij naar mijn hostel te brengen. De jongen achter de receptie vroeg of ik een gewone taxi of een motortaxi wilde, dat werd natuurlijk de motortaxi. Dus ik werd opgehaald door een jongen op een motor die een extra helm bij zich had. Hij had geen idee waar mijn hostel was, of waar de straat van mijn hostel was. Na een tijdje rondgereden te hebben besloot hij in een compleet verlaten straat de stoep op te rijden. Ik was al aan het bedenken wat ik ging doen, zou ik mijn portemonnee en telefoon gewoon geven, wegrennen of ga ik me verzetten. Ik was er bijna van overtuigd dat ik beroofd zou gaan worden, totdat hij stopte bij een geschilderde kaart van de stad op de muur. Na een tijdje zoeken vonden we samen de juiste straat en vertrokken we weer. Na wat rondgereden te hebben, bleek dat de kaart hem toch niet zoveel geholpen had. Op het moment dat hij het bijna op wilde geven, bedacht ik mij dat iemand in het hostel tegen mij gezegd had dat het hostel '4 blocks' van de macdonalds was. Dit bleek de oplossing en bijna een uur nadat we vertrokken waren, kwam ik aan bij mijn hostel.

Voor de volgende dag hadden we afgesproken dat we de Itaipu-dam gingen bezoeken. Dit is de één na grootste dam ter wereld die stroom opwekt. De grootte van de dam was indrukwekkend, maar het bezoek is vermoedelijk meer de moeite waard in het regenseizoen. In dit seizoen moet een gedeelte van het water doorgelaten worden omdat het anders te hoog komt te staan achter de dam. Op de foto's zag dit er in ieder geval spectaculair uit. Na het bezoek aan de dam was het tijd om voor een douche om vervolgens de bus naar Floripa te nemen.

Floripa, hier keek ik al een tijdje naar uit. In Buenos Aires en Iguazu was het al erg warm, maar ik had niet echt de gelegenheid om veel te zwemmen of naar het strand te gaan. Iedereen die ik over Floripa gesproken had was daar erg enthousiast over. Na aankomst besloot ik gelijk maar om naar het strand te gaan, het was namelijk rond de 38 graden. Het nadeel van alleen naar het strand gaan is dat je niet echt kunt zwemmen omdat je je spullen niet alleen kunt laten. Ik heb daarom maar een heerlijke wandeling langs het water gemaakt, een van mijn favoriete bezigheden op het strand. En zoals altijd belande ik ook hier op een naaktstrand, deze was echter alleen voor mannen. Een goed moment voor mij om terug te keren naar het hostel. Terug in het hostel leerde ik weer nieuwe mensen kennen met wie ik de volgende dagen veel op zou gaan trekken. Vanaf het eerste moment was mijn naam Dutchie en dat zou niet meer veranderen.

Ik heb in Floripa echt vakantie gehouden, een paar bijzondere momenten:
- Het is vreemd om tijdens de lunch in een Braziliaanse strandtent Nederlandstalige muziek te horen, the opposites.
- Mijn hostel in Floripa voelde echt aan als een thuis. Mocht je ooit op zoek zijn naar een hostel in Floripa: Submarino!
- Een barbecue organiseren voor het hele hostel wordt erg gewaardeerd.
- Sandboarding is leuk om een keer te doen, maar snowboarden heeft mijn voorkeur.
- Voetbal: Nederland wint van Engeland en Europa wint van de rest van de wereld.
- De repetities voor het carnaval zorgen ervoor dat ik uitkijk naar mijn week in Rio de Janeiro.
- Op het moment dat mijn bus uit Floripa vertrok, begon het te regenen.

Tot zover mijn verhalen van afgelopen week, ik ben benieuwd of jullie het gered hebben om mijn verhaal tot het einde te lezen. Ik kijk erg uit naar mijn volgende bestemmingen. Morgen ben ik in Sao Paulo, een van de grootste metropolen ter wereld met een geschat inwonersaantal van 32 miljoen. Vervolgens ga ik naar Paraty, Illha Grande en de eindbestemming van dit gedeelte, Rio de Janeiro. Voor nu heb ik een heerlijke stoel in de bus en regent en onweert het buiten, een goed moment om te gaan slapen.

Liefs uit Brazilië, boa sorte, viva la vida!

Ps. Voorlopig zal ik hier geen foto's uploaden, omdat ik het zonde van de tijd vindt om in mijn hostel foto's uit te zoeken en vervolgens te wachten tot deze geupload zijn. Hou mijn facebook en instagram in de gaten voor foto's!
Ps2. Ik merk dat ik echt goed na moet denken bij het praten en schrijven in het Nederlands, aangezien ik nu veel Engels spreek en daarnaast ook nog Spaans, Duits en een beetje Portugees.